Dışbudak ağacı.

TİCARİ ADLARI:Frene commun (Fr.), Gemeine esche (Alm.), European ash (İng.), Dişbudak.(Tr.).Yayılışı,Avrupa, Kafkaslar, Türkiye, Kuzey Afrika.Diri odun çok geniş ve beyazımsı ile sarımsı renkte ,öz odundan farklı değil , bazı tomruklarda koyu kahverenginde öz odun bulunur.Zeytin odununa benzeyen bir renktedir.Böceklere karşı hassas olup, odunu dayanıksızdır.Orta derecede emprenye edilir.

İŞLENME ÖZELLİKLERİ:İşlenmesi iyidir,körleştirme etkisi orta derecede olup,çivilemede ön delme işlemine gerek vardır.Kolay renk verilir,çok iyi cila kabul eder,kesilebilir,soyulabilir,yapıştırılması iyidir.Oldukça iyi kurutulabilir.Ancak ,yüzeysel,çatlaklara ve yarılmalara dikkat edilmelidir.

KULLANIŞ YERLERİ:Dinamik eğilme direnci yüksek olduğundan , en fazla spor aletleri ve vurucu alet sapları yapımında kullanılmaktadır.Raket, hokey sopaları, jimnastik aletleri, kriket ve bilardo sopaları , küçük gemilerin bükme kısımları ile iskelet ve döşemelerinde, masif mobilya yapımında, karoser ve arabatekerlerinde,kontraplak ve kaplama levha üretiminde, lambri ve markiteride kullanılır.kebapçılar ve kasaplar et doğrama tezgahı olarak
kullanmaktadırlar.

BENZER TÜRLERİ:Whita ash, Japon dişbudağı,Black ash, Çiçekli dışbudak.